Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Palabras encontradas |
| (Detalles abajo) |
| - Conjugación completa di praefulcire praefulcire = praefulcire: Verbo attivo INFINITIVO Presente |
| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugación de: praefulcio, praefulcis, praefulsi, praefultum, praefulcire conjugación: 4 - transitivo - attiva (Ita) = sostentare, appoggiare, (eng) = support, place as a prop, prop up, (esp) = apuntalar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego praefulcio tu praefulcis ille praefulcit nos praefulcīmus vos praefulcītis illi praefulciunt | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego praefulciēbam tu praefulciēbas ille praefulciēbat nos praefulciebāmus vos praefulciebātis illi praefulciēbant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego praefulsi tu praefulsisti ille praefulsit nos praefulsīmus vos praefulsistis illi praefulsērunt, praefulsere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego praefulsi tu praefulsisti ille praefulsit nos praefulsīmus vos praefulsistis illi praefulsērunt, praefulsere... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego praefulsĕram tu praefulsĕras ille praefulsĕrat nos praefulserāmus vos praefulserātis illi praefulsĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego praefulsi tu praefulsisti ille praefulsit nos praefulsīmus vos praefulsistis illi praefulsērunt, praefulsere... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego praefulsĕram tu praefulsĕras ille praefulsĕrat nos praefulserāmus vos praefulserātis illi praefulsĕrant | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego praefulciam tu praefulcies ille praefulciet nos praefulciēmus vos praefulciētis illi praefulcient | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego praefulsĕro tu praefulsĕris ille praefulsĕrit nos praefulserĭmus vos praefulserĭtis illi praefulsĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego praefulciam tu praefulcias ille praefulciat nos praefulciāmus vos praefulciātis illi praefulciant | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego praefulcirem tu praefulcires ille praefulciret nos praefulcirēmus vos praefulcirĕtis illi praefulcirent | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego praefulsĕrim tu praefulsĕris ille praefulsĕrit nos praefulserĭmus vos praefulserĭtis illi praefulsĕrint | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego praefulsissem tu praefulsisses ille praefulsisset nos praefulsissēmus vos praefulsissētis illi praefulsissent | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego praefulcirem tu praefulcires ille praefulciret nos praefulcirēmus vos praefulcirĕtis illi praefulcirent | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego praefulsissem tu praefulsisses ille praefulsisset nos praefulsissēmus vos praefulsissētis illi praefulsissent | |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| praefulci praefulcite Futuro praefulcito praefulcito praefulcitote praefulciunto | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| praefulcire | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| praefulsisse | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| praefulturum esse, praefulturam esse, praefulturum esse, praefulturos esse, praefulturas esse, praefultura esse... | ir a apuntalar |
| GERUNDIO | |
| praefulciendi, praefulciendo, praefulciendum, praefulciendo... | de apuntalar a apuntalar para apuntalar por apuntalar |
| SUPINO | |
| praefultum | apuntalar |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.praefulciens Gen.praefulcientis Dat.praefulcienti Acc.praefulcientem Voc.praefulciens Abl.praefulciente, praefulcienti... | praefulcientes praefulcientium praefulcientibus praefulcientes praefulcientes praefulcientibus |
| Feminina | |
| Nom.praefulciens Gen.praefulcientis Dat.praefulcienti Acc.praefulcientem Voc.praefulciens Abl.praefulciente, praefulcienti... | praefulcientes praefulcientium praefulcientibus praefulcientes praefulcientes praefulcientibus |
| Neutro | |
| Nom.praefulciens Gen.praefulcientis Dat.praefulcienti Acc.praefulciens Voc.praefulciens Abl.praefulciente, praefulcienti... | praefulcientia praefulcientium praefulcientibus praefulcientia praefulcientia praefulcientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de apuntalar |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.praefulturus Gen.praefulturi Dat.praefulturo Acc.praefulturum Voc.praefulture Abl.praefulturo | praefulturi praefulturorum praefulturis praefulturos praefulturi praefulturis |
| Feminina | |
| Nom.praefultura Gen.praefulturae Dat.praefulturae Acc.praefulturam Voc.praefultura Abl.praefultura | praefulturae praefulturarum praefulturis praefulturas praefulturae praefulturis |
| Neutro | |
| Nom.praefulturum Gen.praefulturi Dat.praefulturo Acc.praefulturum Voc.praefulturum Abl.praefulturo | praefultura praefulturorum praefulturis praefultura praefultura praefulturis |
| - Conjugación completa di praefulciri Forma pasiva |